Ulah Pernah Eureun Ngabahas Paléstina

Ulah pernah eureun ngabahas Paléstina. Nagara Paléstina memang jauh. Urang ogé tangtu teu wawuh. Patula-patali duduluran ogé henteu. Boro-boro katalian darah, pan paamprok jonghok jeung sabangsaning urang ditu téh piirahaeun teuing. Iraha inditna urang téh? Kapanan numpak kana pesawat ogé can tangtu boga keur ongkosna.

Ngan poma, ulah dinaha-naha. Lamun aya nu ngabahas Paléstina anu hirupna pinuh ku dodoja. Nagarana can pernah merdéka tina jajahan bangsa deungeun nyaéta Israél téa. Padahal pan Paléstina pisan nagara anu pengheulana ngangken, mengakui kamerdekaan Indonesia.

Omat urang kudu milu ngalakukeun aksi nyata. Boh sodakoh lamun boga harta atawa nyieun ajakan amal pikeun ngabantu Paléstina ka balaréa. Tong ngarasa hesé béléké lamun aya anu ngajakan ilu biung dina aksi-aksi kamanusiaan pikeun ngabela Paléstina. Komo lamun kalah ngahina jeung ngajejeleh anu ngabéla mah, bari ngajebian majarkeun téh, “nanahaonan ngabéla waé Paléstina? Bangsa urang oge loba kénéh anu bantuaneun?” Yey, kacida teuing!

Lah da geus gararedé atuh. Pasti geus harideng, tur geus bisa ngabédakeun hal bener jeung henteu. Apal mana pipahalaeun atawa anu pidosaeun. Jadi daripada ngagibah ngomongkeun batur pan mending ngabahas Paléstina. Bener teu?

Ah ceunah, “saya mah sibuk bekerja. Boro-boro fokus kanu kitu.”

Atuh paling leutik-leutikna aksi urang téh nya ku ngadoa terus-terusan kanu maha kawasa. Ulah cicing waé. Heug lamun keur santéy téh buka media sosial. Anu disimak na ulah ngan gosip artis waé jeung kasus Vina Cirebon. Atawa carita korupsi 271 T anu can puguh tungtungna. Komo ngahaja nyimak carita anak pajabat anu keur dibérean jabatan sarérea sadulur baraya mah. Lah kalah lieur ngabandungannana.

Lain ari ulah nyimak jeung ngahanca berita mah. Berita jeung carita bangsa urang sorangan ogé tangtuna kudu dititénan, diperhatikeun perkembanganna sangkan urang waspada. Kumaha lamun urang malaweung, heug kabongohan? Sadar-sadar nagara urang ogé geus dijajah. Ngan lain ku bangsa deungeun. Tapi ku pamaréntahna sorangan. Heup heula. Balik deui ka Paléstina.

Ieu mah ceuk kayakinan kuring sorangan nya. Daripada nyimak gosip artis anu ngalagu bahasa inggrisna saralah artikulasina, nya mending ngalenyepan bérita anu leuwih ngandung manfaat tur insyaallah bakal jadi pahala. Maca info pasualan Paléstina mah pan loba pisan renungkeuneun. Loba syukuraneun dina hirup urang téh. Tuh tenjo, batur mah rék dahar ogé hesé. Rék sare komo. Urang mah pan saré tibra kénéh, dahar ngalimed kénéh. Duka ari bari mikiran mantan anu hésé diajak balikan mah. Jaba rék dikawin batur. Béda deui éta mah.

Atuh sugan, aya salah sahiji doa ti urang anu dikabulkeun ku Allah SWT pikeun ngajait siksaan Paléstina. Sugan wé tah nu ngaranna Netanyahu teh sing geura … dipaparin hidayah. Ah ulah ari ngadoakeun maot mah, pamali ceuk kolot ogé. Tapi da nya, keun baé sugan. Mudah-mudahan we atuh sing geura … meunang hidayah sangkan bisa nyieun kabijakan anu nguntungkeun Paléstina.

Sugan jeung sugan deui, doa urang anu disanggakeun ka Gusti Allah téh bisa ngajadikeun dunya leuwih perhatian. Utamana mah gegedug PBB jeung bangsa deungeun anu mémang boga kakuatan keur ngabantuan kamerdékaan Paléstina. Ngabébérés konflik Gaza. Komo ayeuna di Rafah teu eureun-eureun hujan bom.

Kadang mikir tarik ieu mastaka. Naha aya nya jalma anu teu boga nurani siga Netanyahu. Haté na siga natéh teu dieunteupan rasa karunya. Komo rasa iba mah. Boa gélo manehna téh. Ah, tapi lamun gelo ogé da aya cicingna. Batur salembur kuring ogé anu kabeneran keur gélo aya cicingna. Aya padulina. Komo sakapeung sok ngajak seuri, ngadadak soméah ka balaréa.

Na ari ieu. Boa geus poho kumaha carana seuri anu pinuh ku kabagjaan alatan lila berjuang. Boa geus poho kana kumaha rasana lapar. Lamun dahar sigana ieu jelma teu kudu ngahuap. Langsung wareug. Tuluy wé ureuleu teurab gédé. Teu apal rasana lapar. Komo kapalaran mah.

Balik deui ka Palestina. Na saha atuh ari Paléstina téh? Naha kudu dibélaan sagala?

Alesan kahiji, sabab tanah Paléstina teh tanah anu diberkahi. Berkah anu diturunkeun ku Allah SWT salah sahijina diterangkeun dina quran Surat Saba ayat 10. Sok kadinyah, buka tingali we harti ayatna.

Alesan kadua, di Paléstina téh aya masjid anu ngaranna Masjidil al-Aqsa. Salah sahiji tina tilu tempat anu dianjurkeun ku Junjunan urang Nabi Muhammad Saw. Dawuh nabi, “Henteu aya anu ngutamakeun perjalanan kécuali ka tilu masjid: Masjidil Haram, Masjid Al-Aqsa sareng Masjid Nabawi.” (H.R. Bukhari sareng Muslim). Intina ditempat éta téh pinuh ku barokah taya tungtungna. Lamun urang sanggup milampah perjalanan ka éta tempat ku niat karna Allah Taala, kacida gedéna pahala anu baris dipasihkan ku Allah SWT.

Alesan katilu, Masjidil Aqsa téh kiblat kahiji keur solatna umat Islam. Paréntah nyanghareupan Masjidil Aqsa dina solat téh geus akarna ti saprak kajadian Isra’ Mi’raj Nabi Muhammad SAW. dina taun kasapuluh kenabian. Titinggal sajarah saperti Masjid Qiblatain di Madinah ngabuktikeun robahna Kiblat, dimana para Sahabat solat nyanghareupan dua kiblat, nyaéta Masjid Al-Aqsa jeung Masjidil Haram, ngagambarkeun pentingna kajadian dina sajarah Islam.

Alasan kaopat. Alasan ieu mah pedah urang teh umat Islam. Sarua jeung maranéhna anu ayeuna keur dijajah, dihina, disiksa. Anu keur kalaparan. Anak-anakna boro-boro bisa ulin anteng bari nyoo cocoan siga anak urang jeung anak tatangga anu pamer barang anyar dipangmeulikeun ku bapana.

Di ditu mah keur sakadar dahar jeung nginum ogé hésé. Kapan geuning boga imah dibom. Cicing dina ténda diruksakkeun, boga sumur cai beresih keur nginum diruksakkeun. Aya masjid keur ibadah sarua dirugrugkeun. Kudu kamana? Kudu kumaha? Bayangkeun lamun urang aya dina posisi éta.

Alesan kalima mah nyaéta pédah urang teh manusa. Manusa mah teu siga sato pan. Rék naon waé agamana na teu paduli. Cukup jadi manusa pikeun miboga rasa nyaah, paduli ka sasama. Cukup jadi manusia pikeun boga rasa karunya tur milu ngarasakeun katugenah jeung rasa kanyeri deungeun. Alesan anu lain namah, pek koréhan ku masing-masing diri. Piraku masih rék cicing kénéh.

Sakali deui, hayu urang sbisa-bisa ngalakukeun aksi nyata pikeun ngabantuan Paléstina. Kumaha waé carana. Teu bisa ku tanaga urang teu indit milu perang atuh ku banda. Urang nyumbang sanajan saetik sewang ogé ari ku lobaan mah pan bisa jadi loba. Keun nu nganteurkeunna mah ku dulur urang anu boga aksés jeung daya upaya pikeun ngirim ka ditu.

Ceunah banda teu boga, hayu urang maké tanaga. Ku akal pikiran sumbang ide, kumajak ku tulisan jeung sajabana sok lakukeun sabisa-bisa kumaha carana sangkan batur jadi sadar ngalakukeun kasaéan keur Palestina ku cara pangajak urang. Tong hilap téguhkeun manah, jauhan produk-produk anu mihak ka nagara penjajah Paléstina. Hayu jihad tina média sosial. Kapan aya geuning tagar #julidfiisabilillah. Urang ogé ulah éléh.

Teu bisa keneh wae? Ngadoa sing loba. Tahajudna urang kerepan. Insyaallah manfaat pisan keun maranéhna.

Dulur saagama urang di ditu teu ménta langsung. Ngan jerit haténa pasti bener-bener ngoceak maratan jagat. Tah kocéak dulur urang di ditu anu teu kakuping téh sing dugi ka manah urang. Sing dugi kana nurani urang. Hayu, tong pernah eureun ngabahas Paléstina. Boh dina omongan atawa dina kecap-kecap doa anu ku urang dipanjatkeun ka Gusti nu Maha Kawasa.

Tulisan ieu lain keur mapatahan. Mung saukur pangajak jeung panggeuing pikeun diri sorangan. Atuh lamun bahasa Sunda na kirang merenah, hapunten. Rumaos teu diajar sastra, undak usuk basa. Ngan sugan wé aya manfaatna.

Cag!